کافه توهم را فعلاً در فیس‌بوک بخوانید

فرضیه وبلاگ‌نویسی مدرن، میگوید که “کسی مطلب تو را نمیخواند”، مگر آنکه:

گودرش باز باشد، گوگلش کار بکند، اینترنتش پرسرعت نباشد ، هاست وبلاگت ایرانی نباشد، اگر نبود، هاست مذکور از بیخ فیلتر نشده باشد، خود وبلاگت فیلتر نشده باشد، وبلاگت ارزشی نباشد، توی لیست پیشنهادی مخابرات لیست نشده باشد…

بعدش، خیابان‌ها قرار به تظاهرات نباشد، وزیر اکناف و اطراف قرار به سخنرانی نداشته باشد…

و هزاران “مگر آنکه‌ی” دیگر که احتمالاً همه‌شان همدیگر را نقض میکنند. بعد اینا اگه درست بود، باید

خواننده، حس وبلاگ خواندن داشته باشد، وقت سر خاراندن داشته باشد، وبلاگ تو را یادش مانده باشد، از نظر فکری، همچنان به نوشته‌های تو علاقه‌مند باشد…. بعد تو حس نوشتن را داشته باشی، هنوز تو جو دنبال کردن آمار وبلاگت باشی، پیر نشده باشی، وقت داشته باشی و… .

بر اساس همین فرضیه (Theory) که اتفاقاً دارد تبدیل به اصل (Principle) میشود، کلاً چه کاریه آقا… وبلاگ میخوام چی کار؟!… شما را به خیر ما را به سلامت تا وقتی که وبلاگ مملکته داریم، دیگه سوژه برای نوشتن نداشته باشه! اونوقته که ما هم برمیگردیم!

نکته: کافه‌توهم رو از صفحه فیس‌بوکش دنبال کنید که از سعی میشود با آهنگها و موزیک‌ویدیوهای جدید، به روز نگهش دارم. نشانی خواهد بود از روزگاری که اینجا کسی سکنی گزیده بود آقا!

روز و شب شما خوش!

چه خوشگل شدی امشب

الان که بزرگتر شده‌ ام، بهتر متوجه میشم که چه جمله‎ی توهین‌آمیزیه! یعنی تا قبل امشب تماشای قیافه‌ی میمون از ریخت تو قابل تحمل‌تر بوده!

آهنگ‌هایی از هر دو دنیا

از اونجایی که در روزگار امروز که شاهد نسل‌کشی فرهنگی در وسعت خیلی هستیم و وبلاگ‌ها با دلیل یا بی‌دلیل، یکی پس از دیگری زیر پای فیل‌های اسلام میروند، دیگه حسش نبود و نیست که تند و تند آپدیت کنیم اینا. روی همین حساب، سه تا آهنگ‎ جدید بود از اونهایی که زنده‌اند یا زنده‌بودند، و مدتی بود و هست که توی باکس موسیقی خاک میخورند، و دونه‌ای سی چهل نفر هم بیشتر ندیده بودندشان و ندیده‌اندشان اینا. به عبارت زیر:

1 – Behind the Mask….by Michael Jackshon

مرحوم مایکل جکسون، از خواننده‌های زمان نوجوانی ما بود. دوستان می‌شنیدند، ما هم کم و بیش خوشمان می‌آمد. حالا جلف‌بازی‌هایش به هویت آن زمانمان خوش نمی‌آمد ولی خوب، هنرمندی بودند برای خودشان. به هرحال خودکشی کردند، یا شدند، دو ماه پیش یک آلبوم با عنوان Michael از آن دنیا به بازار فرستادند شامل یک تعداد از ترانه‌های پخش‌نشده‎شان.  البته دلیل اینکه چرا قبلاً پخش نشده، کم و بیش با شنیدن آلبوم معلوم میشود، ولی خوب، مایکل است بالاخره. آهنگ‌های زمان ده دوازده‌سالگی‌ش را با آهنگ‌های این پسرک دلقک، جاستین بیبر مقایسه بکنید! مسلماً در هیچ قاموسی نمیگنجد! بدترین آهنگش هم از بهترین آهنگ‌های امثال Bieber و امثالهم بهتر است!

به هرحال بین تمام آهنگ‌های آلبوم که من البته همه‌اش را گوش نکرده‌ام، یک قطعه هست به نام Behind the Mask که اجرای خوش‌کیفیت و خوش‌ساختی از قطعه‌ای قدیمی است که تابحال توسط خوانندگان زیادی اجرا شده است. Michael Jackson این قطعه را 20 سال پیش، با کمی تغییر در ملودی و ترانه اجرا کرد، اما به خاطر موانع قانونی موفق به پخش آن در آلبوم Thriller نشد. به هرحال ظاهرااً در اون دنیا لابی کرده و این موانع بعد از مرگش برداشته شد‌ه‌اند تا شما بتوانید از جعبه‌موسیقی دانلودش کنید !

***

2- CrossFire از Brandon Flowers.

کیبوردیست گروه راک The Killers ، اواسط سال گذشته میلادی بود که اولین آلبوم مجزای خودش را با نام Flamingo به بازار فرستاد و توانست در مدت دو سه ماهه‌ای که تا پایان سال باقی مانده بود، به موفقیت‌های خوبی دست پیدا کند.

کل آلبوم به نظر من، از سطح کیفی قابل قبولی برخوردار است و میشود گفت که تمامی قطعات، متوسط رو به بالا هستند. (حالا یکی ممکنه غر بزنه که چرا نگفتم، عالی رو به پایین). برای همین، انتخابهای کافه توهم را نمینویسم.

اولین سینگل آلبوم با عنوان CrossFire که میتوانید از جعبه‌موسیقی دریافتش کنید، خیلی زودتر از خود آلبوم بیرون آمد و به خاطر موزیک‎ویدیوی عجیب و غریب (و جک و جواتی!) که چارلیز ترون، در آن به عنوان ناجیِ براندونِ اسیر شده به دست یک مشت تروریست به ایفای نقش پرداخته بود، به سرعت به شهرت رسید. یک نکته دیگر اینکه Brandon Flowers به شدت مورد توجه دختران جوان و نوجوانی است که آرزوی دیدن لبخند او را در سر میپرورانند. (اگر سری به موزیک‌ویدیوی بالا بزنید، تو کامنتها میتونید یکی از موارد فوق را مشاهده بفرمایید!). اما اینکه حالا ما که سنی ازمان گذشته برمیداریم، لینکش میکنیم، دلیل بر این نمیشود که “آقاپسند” هم نباشد! ما روی موزیک قضیه تمرکز میکنیم!

***

3 – مجله اینترنتی ویو نوشته که عادله، رکورد بیتل را در اروپا شکست. ما یک ویدیو از این خانوم محترم در فیس‌بوک کافه‌توهم‌، آپ کردیم، صد نفر نگاه کردند، ولی دریغ از یک دونه لایک! پیشنهاد من اینه که با کلاً فیس‌بوک را با دقت بیشتری نگاه کنید!

***

4 –  Got a Friend رو از آلبوم جدید Lisa Miskovsky انتخاب کرده‌ام. Lisa که یکی از موفقترین هنرمندان  سوئدی در عرصه موسیقی پاپ مدرن محسوب میشود، در سال 2001 اولین آلبومش را وارد بازار کرد و از همان زمان هم به عنوان یک استعداد بالقوه در موسیقی پاپ اروپا مطرح شد. گو اینکه لیزا، با آهنگسازی و ترانه‌سرایی برای گروه‌های معروف موسیقی مثل Back Street Boys از مدت‌ها قبل از آلبوم اولش، اسمش را بر سر زبان‌ها انداخته بود، اما چهار آلبومی که تابحال با نام خودش به بازار فرستاده، توانسته‌اند موفقیت‌های قابل توجهی در سوئد کسب کنند.  سبک کار، Lisa به همه شبیه هست و در عین حال به هیچ‌کس شبیه نیست! بطور مثال، در این آلبوم آخرش، میشود شباهت بعضی از قطعات را به آثار گروه سوئدی Roxette (مثلاً قطعه‌ی Lover)  یا Madonna و حتی Anathema متوجه شد. نام‌ها و سبک‌های متفاوتی هستند؛ اینطور نیست؟! در عین حال، نمیشود منکر تفاوت‌های جذابی شد که Lisa در سبک‌های آشنای این گروه‌ها ایجاد کرده است.

آلبوم Violent Sky آلبوم خیلی خوبی است، ولی نمیشود آنرا یک شاهکار معرفی کرد. قطعات آلبوم میتوانند تا حدی خسته‌کننده شوند که شاید بخشی از آن به صدای نه چندان خاص خواننده‌اش برگردد. در عوض، با یک خواننده‌ی خوب طرف هستیم که میداند چطور بین وکال و ملودی مساوات را برقرار کند. چیزی که به نظر میرسد در موسیقی پاپ امروز دنیا  گم شده است!

 

قطعات انتخابی کافه‌توهم از آلبوم Violent Sky

1. This Fire
2. Got a friend (MusicBox)
3. The Lover
4. Some of Us
5. Get It On
6. Little High

Share this on Facebook

مشترک مطالب کافه توهم شوید

خواهران بیرون نیاین!

یه بیانیه ی درست هم میخوان بدن واسه عدم خشونت،میگن دست روی “برادرانشون” بلند نمیکنند: تبعیض جنسیتی در حد تیم ملّی! مملکته داریم!؟

(بیانیه از طرف یه گروه از افسران سپاهه به فرمانده سپاه)

We promise our people that we will not shoot nor beat our brothers who are seeking to express legitimate protest against the policies and conduct of their leader.

 

مرگ بهتر است یا فیلتر؟

وبلاگنویس بمیرد…آمار بازدید دیروزش رو که به تعداد انگشتان یه دست رسیده، نبیند.

 

در وصف “وی پ اون” های دو تومنی

این لنگر صاحب‌زمان…بیشتر از این پایین نیا، بالا بمان!

یه موضوعی که درک‌ نکردنش من رو به شدت آزار میده، اینه که چطوریه که تو مملکت گل و بلبل آزاد در حد مطلق، یه سری آدم پیدا میشن که حساب تو بانک ملی باز کرده‌اند، وی‌پی‌ان VPN به مردم میفروشن، به نام مبارزه با فیلترینگ! اونوقت هیچ کس هم از دولتی‌ها کاری به کار یارو نداره؟؟ میشه اصلاً؟!

اگر کسی پیدا میشه که روشنگری کنه ممنون میشم. جان خودم و خودتون نگین، این “دکونیه که جمهوری اسلامی باز کرده‌ که مردم رو بچاپن”! که اصلاً با منطق جاری در سیاست‌های نظام جور درنمیاد! اونم وقتی این روزها همه‌شون دنبال اینن که لنگر رو تا بیشترین حد ممکن فرو کنن تو اون فیبر بدبخت!

من خودم شخصاً فکر که میکنم (گاهی از دستم در میره!)، میبنم پیش کشیدن دلیلی مثل ردیابی اطلاعاتی مثل یوزر و پسورد و… با استفاده از این سرویس، جواب منطقی‌تری میتونه باشه نسبت به اون بالایی. چون بالاخره شما دارین از یه سیستم واسط استفاده میکنید برای وصل شدن به اینترنت آزاد…حالا اگه ابزار لازم برای هکیدن ملت روی این سیستم فراهم باشه، خوب چه بهتر که بدینوسیله بنمایند ملتی را…..هک!

تا یه جواب قانع‌کننده برسم، باید بگم “مملکته داریم»؟!”

پیکسل‌کشی

همیشه معتقد بودم که لپ‌تاپم ضربه ناپذیره و حوادث متعدد طبیعی و غیرطبیعی تو این مدت یکسال و نیم که داشتمش، نتونسته بودن گزندی بهش برسونن؛ و این برخلاف عقیده عمومی بود که میگفت لپ‌تاب‌های VAIO خیلی ظریف و آسیب‌پذیرند…

تااینکه یه ربع پیش همینطور که لپ‌تاپمرو همینجوری روشن سر و ته نگه داشته بودم و داشتم با یکی از بچه‌ها صحبت میکردم، از دستم سُر خورد و از سمت ماتحت زمین خورد. البته که زودی بازش کردم تا ببینم هنوز کار میکنه و خیالمم که راحت شد که هنوز کار میکنه، دوباره بستمش. بعد که اومدم نشستم، لپ تاپ رو باز کردم و خیلی زود نگاهم به خطوط سیاه‌رنگی جلب شد که در دو طرف LCD ظاهر شده بودند…

بله عزیزان من، با دست خودم کریستال مایع لپ‎تاپم رو به زمین ریختم و حالا باید در مملکت غریب با یه لپ‌تاپ داغون شده بسازم و بسوزم.

معرفی سایت: اگر آنجا خانه‌ام بود…

برای ما جهان سومی های ناراضی از وضعیت مملکت که سودای ترک موطن و زندگی در ولایات فرنگ را در سر میپرورانند، هیچ چیز بدتر از این نمیشود که کسی بیاید و بگوید که “ما خارجش رو هم دیدیم، هیچ تحفه‌ای نیست!”. اگر آدم اهل منطق باشید، از طرف میخواهید که برای حرفش مدرک بیاورد. حالا اگر طرف، خیلی اهل اینترنت و این حرف‌ها نباشد، یک عذری میتراشد و کلی هم آب و تابش میدهد و تمام… . در این وضعیت، نوبت شماست که از معلومات اینترنتی‌تان استفاده کنید و بنشانیدش پای کامپیوتر و سایت ifItWereMyHome را باز کنید. همین‌طور که هاج و واج و به شدت کنجکاو به صفحه مانیتور نگاه میکند، برایش توضیح بدهید که این سایت، کارش این است که کشور شما را با یک کشور دیگر که طرف “بدش” را میگوید مقایسه میکند و آمارش را تمام و کمال میگذارد جلوی‌تان! بعد هم مثلاً ایران را با کانادا مقایسه کنید و نشانش بدهید که چقدر حرفش نامربوط است!

سایت IfItWereMyHome بصورت پیش‎فرض و از روی IP تان، موقعیت شما را پیدا میکند و ازتان میخواهد که کشور دوم را که قصد مقایسه‌ی آن با محل سکونت خودتان را دارید، انتخاب کنید. بعد بر اساس ده Criteria ی مختلف، تفاوت‌ها را با استفاده از رنگ‌های مختلف به نمایش در‌می‌آورد. مثلاً اگر علاقه‎مند باشید که زندگی در سوئد را با زندگی‌ در ایران مقایسه کنید لیستی به شکل زیر خواهید داشت:

همانطور که دیده‌ میشود، در این مورد خاص، زندگی در ایران 3 نکته‌ی مثبت نسبت به سوئد خواهد داشت که شامل مصرف کمتر برق (و در نتیجه کاهش قابل ملاحظه‌ی مخارج)، هزینه‌های درمانی پایین‌تر،  و مصرف بنزین کمتر خواهد بود.  در عوض، بطور میانگین، حداقل سه برابر درآمد خواهید داشت، نه سال بیشتر عمر خواهید کرد، احتمالاً 50 درصد کمتر در خطر ابتلا به ویروس HIV قرار خواهید داشت و سایر مزایایی که در صورت سوئدی بودن، به شما تعلق میگرفت.

اینها، البته آمارهای کیفی دقیقی نیستند (شاید بصورت کمّی، درست باشند)، اما میتوانند نمایش تقریبی از اختلاف سطح زندگی بین دو کشور معین باشند.

متاسفانه نمیشود از این سایت برای حمایت از کسانی استفاده کرد که میخواهند از مام میهن و خوبی‌های آن دفاع کنند، چرا که در مقایسه با خیلی از کشورهای جهان، ایران، دارای بیشترین پانل‌های رنگی‎ایست که وضعیت نامناسب جامعه را نشان میدهند. مگر اینکه بخواهید “گامبیا” را به عنوان کشور مقایسه، انتخاب کنید! ولی اگر برای همان‌منظوری که در ابتدای پست صحبتش رفت، از اطلاعات این وبسایت استفاده کنید، آنوقت میتوانید مطمئن باشید که طرف مقابل‌تان را بعد از این نمایش، آچمز خواهید کرد! بقیه‌اش با شما!

در همین‎رابطه: