معرفی آهنگ – آذر 88

آهنگ‌ها به ترتیب »

1- Come What May
2- Gloomy Sunday
صدای پای امید -3
4- Brand New Day
5- Dying Day
BT: Morning Sun

اگر باکس موسیقی کنار صفحه رو نمی‌بینید از لینک http://www.box.net/fancies بهش دسترسی پیدا کنید.

1. سال 2001، از یک نظر، سال خوبی برای سینمای جهان و آمریکا بود. چرا که یک اثر موزیکال هنرمندانه به نام مولن‌روژ به روی پرده‌ی سینماها رفت. نیکول کیدمن و ایوان مک‌گرگور با بازی در فیلم خوش‌ساخت باز لوNicole-Kidman-Come-What-May-197636رمن، یکی از نقاط روشن کارنامه بازیگری خودشون رو رقم زدند. در واقع این فیلم بود که ایوان مک‌گرگور رو به شهرت رسوند. شاید جدای از بازی هوشمندانه‌ی او تو این فیلم، صداش هم خیلی به کمکش اومده باشه. از اون جنس صداهایی که کمتر می‌شه از خواننده‌های امروزی شنید. بسیار باز و پخته که اوج و فرودهای هر آهنگ رو به خوبی می‌تونه اجرا کنه. نیکول کیدمن هم که تجربه‌ی خوانندگی رو در یک آهنگ به همراه رابی ویلیامز داره، در این فیلم چندین ترانه در سبک‌های مختلف رو اجرا می‌‌کنه. می‌تونم بگم که صدای دلنشینی داره، اما آنچنان هم زیبا نیست.    مولن‌روژ، چندین ترانه فوق‌االعاده شنیدنی داشت که همه، بازسازی ترانه‌های معروف آدم‌های معروف‌تری مثل التون جان بودند. از بین این چند ترانه، یکی موفق شد جایزه بهترین موسیقی مراسم گلدن‌گلاب رو دریافت کنه که من برای شما در باکس موسیقی قرار داده‌م. هماهنگی دو بازیگری که اسمشون رو بردم در این آهنگ، به نوعی خارق‌العاده‌ست!

2. آهنگ بعدی مربوط به فیلم آلمانی- مجارستانی Gloomy Sunday
سال 1999 و به خوانندگی Heather Nova ست.  این آهنگ بر اساس یک آهنگ بسیار معروف مجارستانی ساخته شده. یکی 193357215 از عجیب‌ترین آثار کلاسیک دوره مدرن اروپا، به آهنگ خودکشی مجار شهرت داره. دلیلش هم، تعدد خودکشی‌هایی بوده که همگی بعد از گوش‌دادن به این آهنگ اتفاق افتاده‌اند. معروف‌ترین این خودکشی‌ها، مربوط به Rezső Seress، اهنگساز اونه که سی سال بعد از ساختنش اتفاق افتاد. ترجمه‌ی انگلیسی ترانه‌ی مجار گویای علت این خود‌کشی‌ها هست.
اما از تاریخ که بگذریم و به فیلم Gloomy Sunday اگر برسیم، باید اعتراف کنیم که اثر تکان‌دهنده‌ای رو ساخته‌اند. داستان آهنگسازی که در ابتدای جنگ جهانی، آهنگی برای معشوقش می‌سازه که به نشانه‌ای از مقاومت در برابر نازی‌ها تبدیل می‌شه. هیتر نووا،‌ خواننده‌ی تیتراژ پایانی این فیلمه که اون رو با ترانه‌ای متفاوت اما جذاب، روی تم اصلی آهنگ، اجرا کرده. متن این ترانه و ترجمه‌ی نسبتاً جذاب سایت‌ هم‌اواز رو می‌تونید از این لینک ببینید.

3.
صدای پای امید، ترانه‌ای Single از گروه آریان، تو یکی از پست‌های این ماه، مختصری راجع بهش Arian-Band-Sedayeصحبت کرده‌م. تم تکراری، ساز‌های تکراری، حتی موزیک‌ویدیوی تکراری! تابحال کمترین تعداد دانلود رو داشته که احتمالاً از حسی مشابه چیزی که من احساس می‌کنم نشات می‌گیره. البته کارهای تازه‌ی این گروه،‌ همیشه تا مدتی جذابیت خودشون رو حفظ می‌کنند. اما این‌یکی یه نکته‌ی ریز توش هست که یک بیت خیلی سبز توش جا داده‌ند!:

اما ما میتونیم بازم برگردونیم/ صدای پای امید و تو کوچه غم/ آره من و تو میدونیم که همیشه میتونیم/ دستامونو اگه بدیم به دستای هم. یک Try بهش بدید…پریویو رو برای همین گذاشته‌م!

کار قشنگی از آب در اومده… از رو کاورش قضاوت نکنید!

4.
معذرت می‌خوام! روم به دیوا51qx7b-98FL._SL500_AA280_ر! بازم ساوندتراک انتخاب کرده‌م!  قبلاً درباره سریال Lie to Me صحبت کرده‌م. گو اینکه دوستان گویا نشنیده‌بودند، اصلاً تحویل نگرفتتند! اما چیزی که به شدت کیفیت این سریال رو نشون می‌ده، آهنگی جذاب و انرژیک تیترا‍‍ژ ابتدایی این اثره. Brand New Day، اثر خواننده‌ای جوان و خوش‌صداست به نام رایان استار (Ryan Star) که در مدت کوتاهی بعد از شروع پخش سریال، به شدت معروف شد. این اثر در سبک راک اجرا شده و ترانه‌ی شنیدنی‌ای داره:

Dream
Send me a sign
Turn back the clock
Give me some time
I need to break out
And make a new name
Let’s open our eyes
To the brand new day
It’s a brand new day

5. Brandi Carlile خواننده خوش‌آتیه آمریکایی که به لطف استفاده از آهنگ‌هاش (بخصوص، ترانه‌ ی Story) در مجموعه تلویزیونی Grey Anatomy معروف شد، ماه پیش آلبوم سوم خودش رو به بازار فرستاد. این آلبوم که قطعاً بهترین آلبوم بین آثار این خواننده‌ی بیست و هشت‌ساله محسوب می‌شه ، پختگی او رو در موسیقی به وضوح نشون میده.

20091006-brandi2-450

صدای دلنشین Brandi در کنار توانایی‌های او در نوازندگی گیتار، خیلی‌ها رو شیفته‌ی آهنگ‌های او کرده. طرفداران موسیقی Indie / Rock می‌تونند از بابت اینکه به یکی از کامل‌ترین آلبوم‌های سال گوش می‌دن مطمئن باشند، می‌تونند از دوسه قطعه‌ی بسیار ماندگار مثل قطعه‌ی آغازین آلبوم Looking Out در کنار قطعه‌ی Caroline که التون جان هم به عنوان خواننده‌ی مهمان در اون همکاری کرده، و همینطور Dying Day که برای دانلود قرار داده‌م، لذت ببرند. این قطعه، ترانه‌ی عاشقانه زیباییه که با ملودی شنیدنی‌ای همراه شده که گرچه کمی به آثار راک دهه هشتاد شباهت داره اما ارزشمند و غیرقابل صرف‌نظره .

+ لینک سایت آمازون برای آلبوم Give up the Ghost

    Robbie-Williams-Reality-Killed-The-Video-Star

Bonus Track: اصولاً معرفی یشتر از 5 قطعه در ماه، کار جالبی نیست! اما ‌چون از آخرین‌باری که آهنگی برای دانلود گذاشتم، زمان زیادی می‌گذشت، Morning Sun، قطعه‌ی آغازین از آلبوم جدید Robbie Williams به نام Reality Killed the video star رو هم به باکس اضافه کردم که به نظرم یکی از قطعات زیبای این البوم به حساب میاد. آلبومی که به‌طورکلی، نظر منتقدان رو به خودش جلب و طرفدارانش هم که بسیار راضی کرده. قبلاً راجع رابی ویلیامز به‌طور مفصل نوشته‌م. می‌تونید اون نوشته رو از اینجا بخونید. اشتباه نکنم، سومین پستی بود که تو این وبلاگ گذاشتم!

+ لینک سایت آمازون برای آلبوم Reality Killed the video star

امیدوارم برای ماه بعدی، قطعه کم نیارم!)

rss1 جعبه موسیقی کافه توهم را از فید دنبال کنید.

کافه‌توهم را از طریق فید دنبال کنید

share on

هفته‌ای که گذشت.

1 – بالاترین، بعد از دوسال و خورده‌ای داشتن افتخار عضویت بنده، دو روز پیش، حساب من رو بدون دلیل مستدل معلق کرده‌ند. بهانه‌شان این است که از بالاترین به عنوان وبلاگ استفاده کرده‌ام و بعد هم لینک داده‌اند به لینکی که مصداق فوق بوده؛ اما وقتی رو لینک کلیک می‌کنید می‌رسید به صفحه‌ای که نوشته به دلیل فلان، این لینک حذف شده است! بعد هم به دوتا ایمیلی که بهشان زده‌م و دلیل‌ش را ازشان خواسته‌ام هیچ پاسخی نداده‌اند. بعد هم مدعی هستند که دموکراسی را در اِند اِندش دارند رعایت می‌کنند! (سه تا مانده به اخرین لینکی که دادم، به توئیترم بود و مطلبی راجع به نود این هفته. دو تا لینک آخرم هم که مربوط به یوتیوب بوده. حالا اینکه کجایشان مشکل‌دار است را شما بیابید! )
   من از همینجا از تمام کسانی که دلشان به حال من می‌سوزد درخواست می‌کنم یکی یک فحش‌ آبدار، نثار بانی این قضیه بکنند که من دلم خنک بشود! شش روز دیگر که اکانتم باز شد، به کوری چشم بالادارها به تمام‌تان مثبت صلواتی می‌دهم!

bala-logo-bigger[1]

×××

2- سردار عزیزمحمدی در برنامه نود، از وضع ظاهری بازیکنان انتقاد ‌کرد. او که مدل ریش بعضی از بازیکنان (منظور، امیرآبادی بازیکن استقلاله) رو نمونه تقلید شده از گروه‌های شیطان‌پرستانه‌ی امریکایی می‌دونست و به شدت معتقد بود که منشور اخلاقی، به حریم خصوصی افراد وارد نمی‌شه، اعلام کرد که ما به ریش بازیکن که تو خونه‌ش کاری نداریم، ولی وقتی میاد تو جامعه باید ریشش رو بزنه! بعد هم کسی از او نپرسید که چطور می‌شود که یک نفر در خانه‌اش ریش بگذارد و بیرون که میاید ریش اونجوری نداشته باشد!

آگاهان اعلام کردند که کسانی که ریش‌شان درنمی‌آید،‌معمولاً  برعکسش را انجام می‌دهند. یعنی وقتی از خانه می‌آیند بیرون، برای خودشان ریش مصنوعی می‌گذارند که جاهای دولتی راهشان بدهند و وقتی می‌ایند خانه، ریش رو درمیآورند میندازند کنار! به این صورت،‌خیال می‌کنند همه این‌کاره هستند و باید مثل آنها رفتار کنند.

این مساله فعلاً از طرف سردار مذکور تکذیب نشده است

×××

3 – برای دوستداراان سریال‌ جدید فلش‌فوروارد عرض کنم که یک وبلاگ جدید باز شده به اسم FlashForward Episode Guide به زبان شیرین فارسی! که نویسنده‌اش فعلاً شخص خودم هستم. سعی می‌کنم که خلاصه تمام قسمت‌ها رو  به همراه مقاله‌هایی که می‌تونه در جهت فهم بهتر سریال راه‌گشا باشه، به‌اضافه کلی مطلب دیگه در همین‌باره، در این وبلاگ قرار بدم. بنابراین اگر علاقه‌مند به این سریال هستید،‌همین الان مشترک فید اون بشین. با تشکر!

  با لطف علیرضا مجیدی، نویسنده‌ی وبلاگ یک پزشک، از یک مجرای دهن‌گشاد، این وبلاگ رو معرفی کرده‌م. اینجا تو وبلاگ اصلی خودم، جای دومی‌ه که سعی می‌کنم معرفی‌ش کنم. لینک فید وبلاگ فلش‌فوروارد رو می‌تونید همین الان هم در ستون کناری هم مشاهده کنید.

اما مساله‌ای که به شدت روش تاکید دارم اینه که این وبلاگ قراره یه وبلاگ تعاملی باشه و بنابراین شخصاً‌از پسش نمیتونم تنهایی بربیام. اون دوستانی که دوست دارند که با دوست من دوست بشند، ببخشید! علافه‌مندند که در نوشتن این وبلاگ همکاری کنند، به من ایمیل بزنند تا جزئیات کار رو براشون تشریح کنم و دسترسی به وبلاگ براشون امکان‌پذیر بشه. با این وضعیت،‌یک مقدار ممکنه متوجه بشید که این سمت کم‌کارتر شده‌م. این رو هم به بزرگی خودتون ببخشید تا زمانی که اونطرف یک سر و سامانی بگیره.

با تشکر.

متوهم!

13 آبان

نشستم تو ناهارخوری دانشگاه. همه غذاهاشون رو خورد‌ه‌ند و تقریباً بیشتر صندلیها خالیه. آرامش اسفناکی تو محیط حاکمه. انگار نه انگار که اونور دنیا، جایی که طبق آمار فیدبرنر نزدیک نود درصد خواننده‌های ابن وبلاگ از اونجا میان، مردم سبز ریخته‌ند بیرون و برای اینکه صداشون رو برسونند به همه دنیا، دارن از جون مایه میذارند. همون مردمی که هم تا همین چند ماه پیش یکی دوبار خودم رو قاطی مخلوط خشم و هیجانشون کرده بودم. چند دقیقه دیگه BBC فارسی شروع میشه و منتظرم که مفصل ببینم و بشنوم که ما اینجا چه کارها که نتونستیم بکنیم و شماها اونجا چه‌ بزرگی‌ها کردید…

پس‌نوشت: گو این آریانی‌ها خیلی تکراری و یکنواخت کار میکنند، اما شعر این آهنگ جدیدشون که ظاهراً برای وضعیت کودکان گرسنه دنیاست و کاری برای یونیسف، بدجوری میخوره به وضعیت الان جامعه ما:

      اما ما میتونیم بازم برگردونیم                    صدای پای امید و تو کوچه غم

آره من و تو میدونیم که همیشه میتونیم           دستامونو اگه بدیم به دستای هم