من به گزینه دو رای میدادم اگر…

دیشب تو صدای آ.مریکا از الک کارتیو، کارگردان موزیک‌ویدیوهای ایرانی رو به برنامه دعوت کرده بود و در مورد کلیپ‌های ایرانی حرف می‌زد. یه نظرسنجی هم گذاشته‌ بود بین سه تا از کارهای این کارگردان و پرسیده بود که کدومشون از بقیه بهتره. (هنا از کامرون کارتیو – آبی گوگوش و تقدیر از شادمهر). دو مورد بود که تو این برنامه مطرح شد که به نظرم رسید جای بحث داره.

مورد اول از نظرم افتاد!
مورد دوم: دو سه نفری زنگ زدند و گلایه کردند که چرا شب شهادت امام فکر می‌کنم نهم، یه برنامه مربوط به موسیقی رو پخش می‌کنین! یکی‌شون گفت اگر این نظرسنجی رو فردا می‌ذاشتین من به گزینه دو رای می‌دادم! اونموقع، دوست داشتم سرم رو بکوبم به دیوار! انگار قرار نیست نسل این آدمهای  «بی‎مغز»  که  این حرفای بی‌سروته رو می‌زنن و بابتش، ذره‌ای فکر نمی‌کنند، از میان برداشته بشه!
ALEC

باز خوبه یکی آخر برنامه زنگ زد و پرسید اینایی که این حرفا رو می‌زنن چرا خودشون نگاه می‌کنن! «یه کم دلم آروم شد..! (مثل بچه‌هاییکه از حرف یکی عقده‌ای شده باشن و حالا خنک شده باشن! خوب بعضی وقتا لازم میشه آدم بچه بشه!)
منظورم اینه که چرا یه عده هستند که – تعدادشون هم کم نیست و – فقط دیدگاه‌های خودشون رو درنظر می‌گیرن و البته با توجیه «مسلمون بودن مردم ایران» افکار پوسیده‌شون رو به دیگران عمومیت می‌دن؟ یعنی  سران حکومتی انقدر تو سیاست‌هاشون موفق بود‌ه‌ن که تونسته‌ن جامعه رو متاثر از طرز تفکر خودشون بکنن؟
یاد خبری می‌افتم که تو یه برنامه‌، قراره ده‌هزار سایت و وبلاگ توسط بسیجی‌ها تو اینترنت راه‌اندازی بشه تا ارزش‌های اسلامی رو تو فضای مجازی هم بتونه حاکم کنه. (تازه گفته میشه که این اولشه!) فکر که میکنم، می‌بینم با این وضعیت، هیچ بعید نیست که این برنامه به سادگی پیاده بشه و ارزش‌های مذکور، خانمان اینترنت رو به باد دهد!  بعد ترجیح می‌دم که فکر نکنم!
….همچین یه نموره نگران شدم!!

پ.س: از همین الانش حدس می‌زنم که کلی از دوستان محترم فشار، از خجالتمون دربیان! واسه همین اعلام می‌کنم که هیچ جوابی برای اون دسته از کامنت‌های مخالف ندارم! اصلاً نوک انگشتم درد می‌کنه نمیتونم بعضی از کامنت‌ها رو جواب بدم!! گفته باشم!!
پ.س (محض روشن‎نمایی‌گری) : از اونجایی که کلاً سیاسی نمی‌نویسم، این بحث هم سیاسی نیست و برچسب سیاست نمی‌زنم بهش. بنابراین اونایی که دوست دارن انگ سیاسی بودن بزنن به این وبلاگ، می‌تونن به دوست‌داشتن خودشون ادامه بدن!

توهم‌نامه را از فید دنبال کنید.

سمفونی زندگی

Symphony of Life  

Symphony_of_Life
                                      Tina Arena
                                            2002
                                       Pop/Dance
                                     دانلود کنید

تینا آرنا، 41 ساله‌، از موفق‌ترین هنرمندان دهه 90 و دارنده عنوان پرطرفدارترین خواننده‌ی استرالیا. دارای سبک تقریباً مشابه Lara Fabian و Celine Dion با صدایی لطیف‌تر نسبت به اون دوتا! خیلی از آهنگ‌هاش هم به زبان فرانسوی هستند.

مرا احساس کن
که به سان شعله‌ای می‌سوزم
مرا لمس کن
شاید نیست و نابود شوم

متن کامل

اگر فکر می‌کنین که تا حالا کاری ازش نشنیدین، پیشنهاد می‌کنم تیتراژ پایانی فیلم نقاب زورو (1998) رو گوش بدین. کاری که هانس زیمر ساخت و تینا آرنا به همراه مارک آنتونی خوندند.

توهم‌نامه رو از فیدش دنبال کنید.

مروری بر آثار LeAnn Rimes.

خیلی کم پیش میاد که خواننده‌ای از سن پایین شروع به خوندن کنه، موفق بشه و موفقیت‌های خودش رو با هر آلبوم جدیدی که ارائه میده تکرار کنه. اگه نگاهی کنیم به خواننده‌های معروف دنیا که تو دوران نوجوانی، به سطح اول بازار موسیقی دنیا رسیدند، مثل برینتی اسپیرز، جوجو، لیندسی لوهان و … می‌تونیم ببینیم که همه‌ی اینها به نوعی ابزارهایی در دست کمپانی‌های موسیقی بودند که یک‌شبه به شهرت رسیدند و با تبلیغات، به ظاهر تونستند به موفقیت برسند. اما بعد از مدتی تبشون فروکش کرد و از چشم افتادند. اما در این بین، هستند کسانی که با تکیه بر استعدادشون و به دور از حاشیه‌های مرسوم، تونستند خودشون رو مطرح کنند و روی غلتک تکرار هم نیفتند. 6487_0600_leann_rimes_a
یکی از این هنرمندان، LeAnn Rimes، خواننده‌ و آهنگساز آمریکایی‌تبار سبک Countyه که از مدت‌ها پیش آثارش رو دنبال می‌کنم. LeAnn در سال 1980 در می‌سی‌سی‌پی به دنیا آمد و اولین بار در سن خیلی کم 13 سالگی با آهنگ Blue معروف شد. این آهنگ، Balladای عاشقانه در گروه ترانه‌های بزرگسالان بود که تونست Leann Rimes رو خیلی سریع بین مردم و اهالی هنر معرفی کنه. صدای لطیف لیان که نشاط و و طراوت خاصی توش نهفته‌ست، یکی از مهمترین دلایل موفقیت او به حساب میان.
البته که تا صحبت از یه سبک خاص و ناآشنا مثل کانتری برای گوش ما ایرانی‌ها می‌شه، خیلی‌ها سروصداشون بلند می‌شه که ما خوشمان نمیاید و اینجوری است و آنجوری و تازه، این سبک اصلاً مال یانکی‌های آمریکاییه و حالا بیا و درستش کن! اما وقتی به لیستی از اسم‌های معروف قدیمی مثل بون‌جووی و التون جان و جدیدترهایی مثل برایان مک‌فیدن و رونان کیتینگ برمی‌خوریم که لیان رایمز رو در آثارش همراهی کردن،متوجه می‌شیم که باید به ادامه‌ی مطلب توجه بفرماییم!

ادامهٔ این نوشته را بخوانید

ظهور یک کلایدرمن جدید

اگر علاقه‌مند موسیقی آرام هستید…
اگر با صدای گوش‌نواز پیانو، زندگی می‌کنید…
اگر میخواهید تا مدیتیشن‎درمانی سرخود را روی خود یا یکی از اعضای خانواده پیاده کنید…
اگر ریچارد کلایدرمن را می‌شناسید،  اگر یانی را دوست می‌دارید و کمی تا قسمتی با آثارشان حال می‌نمایید…

پیشنهاد می‌کنم با ویلیام جوزف آشنا شوید. نوازنده‌ای که با دومین آلبوم خود که در سال 2008 به بازار فرستاد، نظرات دوستداران موسیقی را به سمت خود جلب کرد.
اکثر کارهای جوزف، بازسازی‌ای هستند از آثار کلاسیک (مثل آستوریاس) و موسیقی‌ فیلم‌های معروفی همچون سینما پارادیزو و بیشترشون برای گوش آشنا هستند.
بدون توضیح، دوتا از آهنگ‌های آلبوم Beyond که بیشترین طرفدار رو داشته‌ند برای شنیدن می‌ذارم تا دانلود بنمایید و…. بقیه‌ش با شما!

دانلود کنید:  ♫ Beyond
دانلود کنید:  ♫ Apasionada2nbvhhv

William Joseph
متولد فینیکس – آمریکا
سبک:  کلاسیک کراس‌اور – پاپ

آلبوم:
◙   دانلود از رپیدشیر  48MB
(پسوود mp3zzz.blog.hr(

درهمین‌باره بخوانید از توهم‌نامه :

☼◄ Cross over Music چیست؟

☼◄ دگردیسی موسیقی کلاسیک (درباره گروه Bond(

Dido's 3rd Album: Safe Trip Home

سومین آلبوم رسمی Dido بعد از 5 سال از بیرون اومدن آخرین آلبوم او منتشر شد.
سبک آهنگ‌های این آلبوم هم مشابه کارهای قبلی اوست.  فایل زیپ کل آلبوم رو روی Divshare گذاشتم که می‌تونید از لینک پایین دانلود کنید.

Album artSafe Trip Home

در مورد البوم Safe Trip Home، نکته جالبی وجود داره: یازده کارگردان از سراسر دنیا دعوت شده‌ند تا هرکدوم با استفاده از یکی از یازده ترک این آلبوم، یازده فیلم کوتاه درباره‌ی یک روز از زندگی مردم کشورهای مختلف جهان بسازند. با یه سرچ کوچیک می‌تونین تیزر این مجموعه رو تو نت ببینید.
بد نیست بدونید که زمان پخش جهانی این آلبوم 17 نوامبر درنظرگرفته شده بود که خوب…یه دو هفته زودتر روی اینترنت قرار گرفت.

دایدو، این آلبوم رو متاثر از مرگ پدرش در اواخر 2006 ساخت. شاید بهترین آهنگ آلبوم هم قطعه‌ی شش دقیقه‌ای Grafton Street باشه که ترانه‌ی سوگوارانه‎ی Dido برای پدرش  محسوب می‌شه. صداقتی و عمقی که تو این ترانه وجود داره، بسیار باورپذیره و شاید برای همیشه در ذهن و خاطر شنونده‌هاش باقی بمونه. ساز Recorder ای که در این آهنگ استفاده شده، توسط خود دایدو نواخته می‌شه و فضای روحانی بی‌نظیری به اون می‌ده.

دانلود کنید Grafton Street

ادامهٔ این نوشته را بخوانید

از سرزمین‌های شمالی… یک نوستالژی شنیدنی

پیام بازرگانی»
دوستان گرامی…خوانندگان محترم….فیدبازان عزیز! پیشنهاد می‌کنم
مشترک مطالب کافه‌توهم شوید!
(آخر تبلیغ خروس‌نشان بی‌محل! سگ‌نشان عوعو سر صبح! و  …)

با ضمانت پنج‌ساله و خدمات پس از فروش رایگان. با ایزو 9660 و غیره.

اینها را گفتم برای اون دسته از دوستان گرامی…خوانندگان محترم….فیدبازان عزیزی که مشترک فید فیدبرنر ما نشده‌اند.
(این آخری مهمه ها…اون صد و خورده‌ای دوست گرامی، خواننده‌ی…. که مشترک فید اصلی وردپرس هستند توجه کنند و خواهش می‌کنم که یه کلیک همونجا بنمایند. یکهو دیدین در اینجا رو تخته کردند ها!! اونوقت بیا و درستش کن)

به همین مناسبت (و فقط به همین مناسبت!) و برای ان که پیام بازرگانی‌ ما  آهنگ متن هم  داشته باشه، پیشنهاد می‌کنم  این آهنگ رو دانلود کنید:

از سرزمین‌های شمالی…          (دانلود)

نوستالژی فکر کنم یک‌شنبه‌شب‌های دورانی که برق‌ها فرت و فرت می‌رفت…
و بالاخره…تاریخ که باید تکرار بشود!