معرفی آهنگ؛ آبان 88

از وقتی که این باکس موسیقی رو گذاشته‌ام تو این ستون کناری، خیلی حوصله نمیکنم پستهای معرفی آهنگ یا موسیقی رو هم با همون شدت گذشته ادامه بدم! ولی بهرحال از اونجایی که خیلیها اینجا رو به خاطر بخش موسیقی‌ش میخونند و بخش بزرگی از این خوانندگان گرامی هم علاقه‌ای به این که هی بیایند و ببینند آهنگ جدید چی گذاشتیم، ندارند، نمیتونم به کل در بخش موسیقی رو تخته کنیم برود! بنابراین تصمیم گرفتم، مروری داشته باشم به همین آهنگهایی که تو این یک ماهه تو باکس گذاشتم که اونهایی که آهنگها رو شنیده‌ند، اطلاعات بیشتری راجع بهشون کسب کنند و اونهایی که نشنیده‌ند، بعد از خوندن مطالب زیر، سریعاً دست به کار بشوند!

• اگر با دیدن جعبه موسیقی ستون کناری مشکل دارید، از لینک http://www.box.net/fancies میتونید به آهنگ‌ها دسترسی پیدا کنید.
• از این لینک هم میتونید مشترک جعبه موسیقی بشید.

1.

راستش خودم به اینکه جعبه موسیقی مذکور رو با یه آهنگ فوق‌العاده افتتاح کرده‌م، کلی به خودم افتخار میکنم ! Never Be the Same Again نام آهنگی از آلبوم آخر  Darren Hayes به نام We are Smug (“خودشیفته‌ها”) ست که به صورت رایگان روی اینترنت قرار داده شده. یک آلبوم نیمه رسمی که با همکاری مشترک رابرت کانلی، همکار قدیمی دارن هیز در گروه سویج گاردن ساخته شده و اثری به شدت الکترونیک به حساب میاد. احتمالاً خیلی‌ها با شنیدن کل آلبوم، آهی از سر افسوس بکشند و بگویند پیف! مخصوصاً در مورد بعضی از قطعات که خوب، خیلی بزرگسال هستند! اما بین تمام این قطعات، Never Be the Same Again اثریست کاملاً متمایز که نظر تقریباً همه طرفدارانش رو به خودش جلب کرده. اگر Darkness، اولین قطعه از آلبوم دوم Darren Hayes رو شنیده باشید (اینجا رو ببینید)، میتونید کاملاً متوجه شباهت‌های دو آهنگ بشید بدون اینکه یکی رو کپی‌ای از دیگری بدونید.

تا این ساعتی که دارم مطلب مینویسم که 40 166 نفر این آهنگ رو از جعبه‌موسیقی دانلود کرده‌اند.

2.

Imogen Heap از اون دسته خواننده‌هاییه که مدت‌هاست داره کار موسیقی میکنه، ولی به تازگی وارد جرگه خوانندگان پرطرفدار شده. میشه حدس زد که اگر خواننده‌ای انگلیسی بود، خیلی زود به چهره‌ای شناخته شده تبدیل میشد. سبک خیلی خاص ایموگن ایمیجن، که تلفیقی از موسیقی الکترونیک با سبک فیوژن به حساب میاد، به همراه صدای آرام‌بخش و متفاوت او، آثارش رو کاملاً از دیگرانی که در سبک مشابه فعالیت میکنند متمایز کرده. آهنگ Canvas که از آلبوم آخر Imogen Heap به نام Elipse انتخاب کرده‌م، شاید یکی از مهمترین قطعاتی باشه که سبک متفاوت این خواننده رو به شنوندگان معرفی میکنه. آهنگی که با ریتمی آشنا به گوش شرق‌نشین‌ها شروع میشه و بعد از چند لحظه ظاهراً به روتین غربی‌ها برمیگرده، اما وقتی خواننده شروع به خوندن میکنه، باز هم با چیز غریبی روبرو میشیم که برای همه تازگی داره. مهمترین ویژگی این آهنگ، اینه که سرضرب ملودی روی ترانه‌، هیچ اصراری برای همزمان شدن با ابتدای جمله‌های اون نداره و به علاوه بر این، یک لایه از ریتم ترکیبی هم زیر ریتم ساده‌ی ملودی، ناهمگونی موسیقایی به شدت جذابی رو ایجاد کرده که با هیچ اثر دیگه‌ای قابل مقایسه نیست.
موزیک ویدیوی این آهنگ هم، اثریست سیاه و سفید که فیلمبرداری خیره‌کننده‌ای رو به نمایش میذاره. خود خواننده البته تو این ویدیو دیده نمیشه.

Canvas – Imogen Heap

40 119 نفر این آهنگ رو تابحال دانلود کرده‌اند! امیدوارم توضیحات فوق، یا موزیک‌ویدیوی اون، اونایی رو که هنوز متقاعد به داشتن این ترانه یا کل آلبوم(های) Imogen Heap نشده‌ند، به اینکار راضی کنه!

3.

فکر نمیکنم فیلم سنتوری، نیازی به معرفی داشته باشه. اثری که در جشنواره فیلم فجر دوسال پیش، دو روز مونده به پایان جشنواره اکران شد و تمام جوایز رو هم برد! بعد هم که نوبت اکرانش که رسید، دو ساعت مونده به اکران، پروانه نمایشش رو لغو کردند! موسیقی این فیلم هم از اون حاشیه‌های بزرگ روزگار بود و ماجراهای خواننده‌ی غیرمجاز اون زمان و مجاز یک سال بعد و… . اما کل اون فیلم و حاشیه‌ها و بازی‌ها و موضوعش یک طرف، موسیقی کلاسیک تلفیقی میانه‌های فیلم که در غافلگیری محض تماشاگران اجرا شد یکطرف دیگه! فقط ایده‌ی این که یکی از  سونات‌های معروف موتزارت (Sontat No.15 I- Allegro) با پیانو و سنتور اجرا بشود، برای خودش کلی جای تحسین و تامل داره. اینکه تنظیم این کار چطور انجام بگیره بحث دیگریست البته.

در مورد بخش دوم نظری نمیدم چون ممکنه به اساتید فن بربخوره که کسی بخواد راجع به چیزی که نمیدونه نظر بده! ولی فکر میکنم میتونست خیلی بهتر از اینی که الان هست دربیاد. گو اینکه همین هم کلی لذتبخش دراومده. همراهی صدای سنتور با پیانو، تلفیق فوق‌العاده‌ای رو بوجود آورده و حتی میشه گفت انرژی مضاعفی رو به یه قطعه آلگرو بخشیده.

122 نفر این آهنگ رو تابحال دانلود کرده‌اند.

4.

آلبوم “تو” سومین آلبوم مستقل شهرزاد سپانلو، دو سه ماهی هست که به بازار اومده. البته فقط iTunes! شهرزاد، خواننده‌ایه که به طور کلی حسابش از بقیه خواننده‌های بزرگ و کوچیک خارج از کشور جداست. ترانه‌هایی که در آثار دختر محمدعلی سپانلو استفاده میشن، بعضاً اجتماعی هستند و سنگینی خاصی به این آثار میدن. آلبوم “تو” تلفیقی از ترانه‌های فارسی، انگلیسی و فرانسویه که توسط شهرزاد در سبکی متفاوت اجرا شده‌ند. Jazz / Blues سبک غالب این آثاره که بیشترشون هم اشعار ساده‌ای دارند. اما بین ترانه‌های ایرانی، “فردا”، یکی از اون کارهاییه که تو موسیقی ایران کم میشنویم. والسی شنیدنی که با استفاده‌ی خیلی جزئی از سنتور در ابتدا و در متنش، حال و هوایی کاملاً ایرانی به خودش گرفته.  صدای گرم  شهرزاد هم به خوبی به جذابیت اثر کمک کرده.

133 نفر این آهنگ رو تابحال دانلود کرده‌اند.

5.

آخرین آهنگ این ماه، اثریست شولوغ! از Helena Paparaziou که خواننده‌ایست یونانی که با ترانه‌ی My Number One در مسابقات یوروویژن سال 2005 به عنوان نخست رسید.

در گروه ترانه‌های رومانتیک تینیجری، ترانه‌ی My Number One کار جالبی از اب در اومده. یک چیزی تو مایه‌های همین کار آرش و آیسل که امسال در همین مسابقات سوم شد!…کمی بهتر! محض تنوع  میشه صد دفعه در روز بهش گوش بدین!

129 نفر این آهنگ رو تابحال دانلود کرده‌اند.

… و کلاً نظر دادن هم فراموش نکنید!

کافه‌توهم را از طریق فید دنبال کنید