برندی

تا حالا شده یه آلبوم موسیقی اونقدر به دلتون بشینه که بعد از دو ماه شنیدن هر روزه‌ی آلبوم‍، عطش‌تون رو نسبت به شنیدن‌ دوباره‌ش از دست ندین؟ توجه کنید دارم تاکید میکنم رو قید “هر روز”!

البته کسانی که بخش موسیقی این وبلاگ رو دنبال می‌کنند احتمالاً‌ می‌دونند که من کارهای یکی دو خواننده‌ی انگلیسی‌زبان رو دنبال می‌کنم و گاهی هم اینجا ازشون آهنگی رو برای آپلود قرار می‌دم. اما اینی که صحبتش رو می‌کنم خواننده‌ایست با مشخصات زیر:

اسمش برندی کارلایل (Brandi Carlile) ه و متولد 1981 در شهر کوچکی در نزدیکی واشنگتن.

تقریباً‌ گمنام… (به خاطر اینکه خودش رو وارد جریان موسیقی پرطمطراق آمریکا و نماد اون MTV نکرده)

تا به حال سه آلبوم بیرون داده که این آخری به شدت مورد توجه منتقدان و طرفداران موسیقی ارزشمند قرار گرفته.

28 سالشه ولی از 15 سالگی در حال ساخت قطعات موسیقیه.

طرفدار دوآتیشه‌ی التون جان، خواننده‌ی انگلیسیه…. و در آلبوم آخرش یک قطعه های‌تمپو با التون‌جان اجرا کرده.

فروتنی، نکته‌ی بارز شخصیتشه. اصلاً باور نمی‌کنی که کسی با این حجم محبوبیت (که از کنسرت‌هاش مشخصه)‌ انقدر شخصیت آرومی داشته باشه.  البته این رو از مضمون و تم آهنگ‌هایش هم میشه تشخیص داد.

صدای بی‌نظیری داره. نت‌های بالا و پایین رو به راحتی می‌خونه و حجم صدای قابل توجه او تحسین خیلی‌ها رو برانگیخته.

خیلی‌ها برندی رو یه جف بوکلی (Jeff Buckley) جدید می‌دونند و انتظار دارند که به یکی از چهره‌های برتر موسیقی مبدل بشه.

                                                       Click to see a larger image

 

اما در مورد موسیقی او:

سبک اصلی کار‌ش کانتریه (Country) اما زود موضع نگیرید! خیلی از آهنگ‌هاش در سبک راک اجرا شده‌اند که شاید معروف‌ترینشون، Story از آلبوم دوم او به همین نام باشه. یعنی این آهنگ مو رو به تن هر انسان موسیقیدان و موسیقی‌ندانی سیخ می‌کنه! اثری که به با سریال Grey’s Anatomy معروف شد. اما این،‌ تنها اثر شنیدنی کارلایل نیست. در واقع از آلبوم دومش‌، دو سه آهنگ دیگه مثل Until I Die, Shadows on the wall و Turpentine کارهای جذابی هستند. اما آلبوم سوم برندی کارلایل، Give up the Ghost چیز دیگریست. از یازده قطعه‌ی این آلبوم، شاید 9 قطعه رو بتونید بارها پشت سر هم بشنوید بدون اینکه از تکرارشون خسته بشید.  مجله‌ی Paste در انتخاب 50 آلبوم برتر 2009،‌ این آلبوم رو در رده‌ی ششم قرار داد و اجرای زنده‌ای از چهار قطعه اون رو هم روی سایتش قرار داده که از این‌جا می‌تونید تماشا کنید.

Dreams, Dying Day, That Year, Pride and Joy, Before it Breaks, I will و بسیاری قطعات دیگه‌ی این آلبوم شگفت‌انگیز جزو آثاری هستند که فکر نکنم به این زودی‌ها فراموش بشن.  قطعه‌ی Dying Day رو قبلاً‌ برای دانلود تو باکس موسیقی قرار داده‌م و احتمالاً اونو شنیدید. قطعه Caroline با همکاری التون جان، داستان خواهرزاده‌ی دو ساله‌ی برندی و علاقه‌ی وافر برندی به اوست. التون جان که در تعریف از برندی کارلایل،‌ صدای او رو ستوده و او را یکی از بااستعدادترین خواننده‌های معاصر معرفی کرده. پیانوی این قطعه رو زده و در قسمت‌هایی از اون با برندی هم‌خوانی کرده.

 

• دو برادر دوقلو گیتاریست و یک ویولونیست، همراهان همیشگی برندی در ساخت آهنگ‌ها و اجرای روی صحنه‌ی اونها هستند و نقش بسیار مهمی در موفقیت Brandi در عرصه‌ی موسیقی داشته‌اند.
• مصاحبه‌ی Brandi Carlile با مجله Inerface; Spinner.com
• اسم برندی کارلایل، رو یه جا یادداشت کنید که بعدها معروف‌تر که شد،‌ یادتون بیاد که اولین بار، کجا درباره‌ش شنیده‌اید.
• آهنگ I will از آلبوم آخر Brandi رو چند روزی هست که آپلود کرده‌م که می‌تونید از باکس موسیقی گوش بدید.
• ویدیوی معرفی آلبوم Give Up the Ghost  توسط Brandi Carlile.
• دانلود آلبوم از سایت C2M
• Brandi Carlile در فیس‌بوک

موسیقی سریال FlashForward

فلش‌فوروارد سریالی که با پخش‌ ده اپیزود از اون در سه‌ماه،‌ طرفداران زیادی رو به خودش جلب کرد، مث خیلی از سریال‌های دیگه‌ی تلویزیونی غیر از لذت تماشایی که به بیننده‌ش می‌ده،‌ از نظر تنوع موسیقی هم کم نداره. در هر اپیزود از این مجموعه،‌ دو سه قطعه‌ی جذاب مورد استفاده‌ی تهیه‌کنندگان سریال قرار می‌گیرند که امروز قصد دارم به معرفی اونها بپردازم. این قطعات اکثراً یا آثار معروف از خوانندگان مختلف هستند، و یا بازسازی‌ای از کارهای خواننده‌های دیگه به حساب می‌یان. بنابراین ممکنه یه تعدادشون رو شنیده یا داشته باشین. من تعداد کمی از این قطعات رو موفق به پیدا کردنشون نشدم (مثل یکی از قطعات شنیدنی اپیزود نهم که هنرمندانی از ژاپن اونو ساخته‌اند)، و تعداد دیگه‌ای رو هم به دلیل اینکه شاید بیش از چند ثانیه از اونها در سریال پخش نشد، کنار گذاشتم.

(این پست،‌همزمان برای هر دو وبلاگ کافه‌توهم و راهنمای فلش‌فوروارد منتشر شده‌است.)

اپیزود اول:

1. Goody Bag By “Miss Eighty 6    – 2009
   دانلود / دانلود 2
2. All Your Tears By Mojave3  – 2009
   دانلود  (آهنگ تصحیح شد. بیست و یک نفر دانلود کرده بودند و یک نفر صداش در نیومد! واقعاً خضوع قابل‌ملاحظه‌ای دارید!) 
3. Island in the Stream By Kenny Rogers   – 1989
   دانلود / دانلود

اپیزود 2:

Place To be By Nick Drake 2003
دانلود

اپیزود 3:

1. To Sheila By Smashing Pumpkins
   دانلود
2. Lover You should’ve come over By Jeff Buckley 1994
   دانلود
3. Boogie Shoes by KC and the Sunshine Band  2004
   دانلود

اپیزود 4:

1. It’s Oh So Quiet" by Bjork  2008دانلود
2. Look What You’ve Done To Me" by IKO 2009
   دانلود

اپیزود 5:

Like A Rolling Stone" by The Rolling Stones
دانلود

A Story” by The Sugarplum Fair
دانلود

Sister Christian" by Night Ranger.
دانلود

اپیزود 6:

Across the Universe By Rufus Wainright  – 2002
دانلود

اپیزود 7:

اپیزود 8:

Unthoughts Known by Pearl Jam
دانلود

اپیزود 9:

1. Cherry Blossom by Buttersprites
2. originally 1988) Shelter From Storm by Bob Dylan 2000دانلود

اپیزود 10:

1. Happy Xmas by John Lenon دانلود

امیدوارم که مورد استفاده‌تون قرار بگیره.

مشترک فید کافه‌توهم شوید

معرفی آهنگ: دی 88

                

برای دسترسی مستقیم به جعبه موسیقی، روی این لینک کلیک کنید.

1 –

Sherlock Holmes Theme :  آهنگ اول نیازی به توضیح نداره. Baker Street Reunion اسم اصلی قطعه‌ست و اثری ماندگار پاتریک گوئرز برای مجموعه تلویزیونی تماشایی شرلوک هلمز. این آهنگ، این مجموعه، نام “جرمی برت” بازیگر فقید نقش شرلوک هلمز و خیابان بیکر، پلاک 221 با هم عجین شده ند.  فراز و فرودهای این آهنگ در نوع خودش کم‌نظیره و تمام مشخصه‌های یک اثر کلاسیک بزرگ رو به نمایش می‌ذاره.

تعداد دانلود : 160 (از 25 نوامبر)

• لینک آلبوم در آمازون   ∆
• محض همینجوری: فیلم سینمای شرلوک هلمز از اول ژانویه در سینماهای دنیا اکران می‌شه که بدون شک در وهله اول موزیک پاتریک گوئرز رو کم داره. در مرحله بعد هم هیچ شباهتی با کاراکتری که از شرلوک هلمز می‌شناسیم نداره!

  ×××

2 –  

Crazy Love، آلبو م جدید مایکل بوبله، خواننده‌ی بی‌رقیب Jazz دنیاست که بعد از دو سال و نیم از آخرین آلبوم او، یکی دو ماهیه که به بازار اومده و به شدت موفق عمل کرده. درباره این آلبوم، مختصری در این پست نوشته‌ام . قطعه Cry Me A River اولین قطعه این آلبوم و بازسازی‌ای از آهنگی قدیمی به همین نامه. قبل از Bublé خواننده‌های بسیار زیادی (∆) اون رو بازخونی کرده‌ند که یکی از آخرین اونها سوزان بویل، خواننده‌ای بود که در آخرین سال‌های چهل‌سالگی‌ش به شهرت رسیده. اما نسخه‌ی Michael Buble از نظر تنظیم، کار کاملاً متفاوتی با آثار قبلی به حساب میاد. در واقع برخلاف انتظار، اصلاً به سبک جز ساخته نشده و بوبله، اونو بسیار حماسی، انرژیک و اگرسیو اجرا کرده.

• تعداد دانلود : 133 (از 5 دسامبر)
• آهنگ Haven’t met you yet از همین آلبوم، برای کسانی که با جز خیلی میونه‌ای ندارند، می‌تونه پیشنهاد لایف‌تایم باشه! با موزیک‌ویدیوی تماشایی‌ای که می‌تونید اونو از یوتیوب (∆)  تماشا کنید.

×××

3 – Rain قطعه ای در سبک ترنس از آلبوم جدید Mika ست که فقط محض تنوع در بین آهنگ‌های این ماه قرار دادم!  البته این به اون معنی نیست که آهنگ خوبی نیست. زمانی که این آهنگ به عنوان دومین Single از میکا پخش شد، منتقدان واکنش‌ خوبی به این آهنگ نشون دادند و اون رو مسیری امیدوارکننده برای ادامه‌ی کار این خواننده‌ی 26 ساله دونستند.

(از 10 دسامبر) تا بحال 104 نفر این آهنگ رو دانلود کرده‌اند.

×××

        

4 –

So Damn Beautiful: قدیمی‌ترین قطعه‌ای که برای این ماه انتخاب کرده‌م، آهنگ شنیدنی‌ایست از Poloroid؛ گروه دونفره‌ی تقریباً بی‌نام و نشانی که Danielle Rowe خواننده‌ی اونو با تک‌اهنگی که برای مجموعه‌ی Nip/Tuck خوند، به شهرت رسوند. John Horroks عضو دیگر گروه، مدت‌ها قبل از به شهرت رسیدن گروه درگذشت و  کار این گروه کم‌کار رو به انتها رسوند. دانیله، بعداً در قالب نام No Silence به کار خودش ادامه داد.

تعداد دانلود (از 13 دسامبر) : 113 نفر

×××

5 –

 Believe نام تک‌اهنگیه از جاش گروبن که برای  روی انیمیشن Polar Express ساخته شد. مضمون این آهنگ، کریسمسه  و در سال 2006 تونست جایزه بهترین ترانه‌ی فیلم رو در جشنواره Grammy دریافت کنه. این قطعه همینطور نامزد بهترین آهنگ سال در مراسم اسکار 2005 شد. در جدول بهترین ترانه‌های Adult Contemporatry، این اثر به مدت سه هفته در صدر چارت قرار گرفت. قبلاً از Josh Groban،‌ دو آهنگ In her eyes و For Always رو که به همراه لارا فابین و برای فیلم هوش مصنوعی اجرا شده رو برای دانلود معرفی کرد
ه‌ام.

(از 19 دسامبر)  تابحال 92 نفر دانلود کرده‌اند.

6 –

Across the universe: یکی از آهنگ‌های ماندگار بیتلزه که حدود 8 سال پیش توسط Rufus Wainright و برای فیلم I am Sam بازسازی شد. البته این تنها بازخوانی این آهنگ بیتل‌ها نبوده، اما قطعاً یکی از بهترین‌ اونها محسوب می‌شه.  لازم به ذکره که مدتی پیش این اثر، در یکی از اپیزودهای پخش‌شده از فصل اول مجموعه‌ی فلش‌فوروارد هم استفاده شد. دقیقش اپیزود هفتم بود! (به این‌صورت، خدمتتون عارضم که دنبال‌کننده‌ی پست بعدی من در وبلاگ فلش‌فوروارد باشید، که به بررسی آهنگ‌های پخش‌شده در نیم‌فصل اول این مجموعه می‌پردازه.)

(از 25 دسامبر)  تابحال 130 بار دانلود شده.

اونهایی که Sharedهای من رو از طریق گوگل‌ریدر هم دنبال می‌کنند، ممکنه ویدیویی که از این آهنگ ساخته شده و به اشتراک گذاشته‌م رو دیده باشند. یک کار حرفه‌ای سورئال، صدای شنیدنی روفوس وین‌رایت و  بازی شگفت‌انگیز داکوتا فنینگ (که در زمان نقش‌افرینی در این موزیک ویدیو 8 سال بیشتر نداشته) و البته صحنه‌ارایی تماشایی. اگر نشنیده‌اید، قطعاً از دست دادنش جایز نیست!

پیوست» آمار دانلودها تا 25 بهمن.

جعبه‌موسیقی کافه‌توهم رو از فید دنبال کنید.

 کافه‌توهم را از طریق فید دنبال کنید.

X-Factor 2009

…پریشب به پایان رسید و طرفداران موسیقی در دنیا رو با یه استعداد فوق‌العاده‌ی دیگه‌ آشنا کرد. Joe McElderly، پسر 18 ساله‌ایه که ره صد‌ساله رو یک‌شبه گذروند و با برنده شدن در رقابت‌ موسیقی X Factor 2009 بریتانیا ، تونست جایزه‌ی 1 میلیون پوندی این رقابت‌ سالانه‌‌ی موسیقی رو از آن خودش کنه. این جایزه البته بصورت سرمایه‌گذاری روی اولین آلبوم برندگان مسابقات هرسال به اونا اهدا می‌شه.

Joe McElderly در فینال مسابقه امسال با کنار گذاشتن Olly Murs و با ترانه‌ی Climb به عنوان برنده مسابقات معرفی شد. ترانه‌ای که چندی پیش با تنظیمی متفاوت در فیلم Hanna Montana اجرا شده بود و اینجا به عنوان اولین آهنگ رسمی برنده‌ی فینال، وارد بازار موسیقی می‌شد.

Joe McElderly صدای بسیار باز و قدرتمندی داره. نتهای بالا رو خیلی راحت می‌خونه و وقتی که تو آهنگ‌هاش فریاد می‌زنه، رسماً‌ مو رو به تن همه شنونده‌هاش سیخ می‌کنه! (البته در مقایسه با جذابیت صدای رقیب فینالیست‌ش، شاید در سطح پایینتری قرار بگیره، ما Olly Mars قدرت صدای Joe McElderly رو نداره) Joe در این سری از مسابقات با کمک‌های  Cheryl Cole، که یکی از خوانندگان پرطرفدار موسیقی پاپ بریتانیا و البته یکی از داوران X-Fator هم هست، تونست راه خودش رو در خوانندگی پیدا کنه و البته در مدت 5 ماه پخش سری ششم از این مسابقات، طرفداران بی‌شماری در سراسر بریتانیا پیدا کنه و بیش از دو سوم آرای فینال رو از بین نزدیک به 12 میلیون رای به خودش اختصاص بده.

از جمله آهنگ‌هایی که جو،‌ در رقابت‌های امسال اجرا کرد، "Sorry Seems To Be The Hardest Word" از التون جان، No Regret از رابی ویلیامز، Sway  (مایکل بوبله), Somebody to love (کوئین), She’s out of my life (مایکل جکسون), Could it be magic و Circle of life التون جان و Don’t let the sun از جورج مایکل و التون جان بودند. نکته جالب توجه،‌ همراهی George Michael در این آهنگ آخری روی صحنه‌ی اجرا بود که خیلی به ندرت برای خواننده‌ی دیگه‌ای پیش میاد.

Simon Cowell تهیه‌کننده‌ی برنامه و یکی از چهار داور مسابقات، (و کسی که معمولاً‌ حرف اول و آخر رو می‌زنه)، با توجه به اینکه یکی از مهم‌ترین تهیه‌کنندگان موسیقی در آمریکا هم (یکی از داوران شوی American Idol هم هست) به شمار میاد، قصد داره، جو مک‌الدرلی رو به اونجا ببره تا بازار امریکا رو هم برای او بدست بیاره و از این طریق پسری رو که فقط 18 سال داره، به موفقیت‌های جهانی برسونه.

Climb…by Joe performing after winning X-Factor 2009

• از این لینک می‌تونید تمام ویدیوهای Joe McElderly رو تماشا کنید.
• پیدا کردن تک‌اهنگ Climb تو اینترنت این روزها برای دانلود اصلاً کار سختی نیست. ولی من شخصاً‌ سایر آهنگ‌هایی که جو در این رقابت‌ها خوند رو بیشتر می‌پسندم.
• وبسایت رسمی جو مک‌الدرلی
• Joe McElderly در Wikipedia

  

مشترک کافه‌توهم شوید

معرفی آهنگ – آذر 88

آهنگ‌ها به ترتیب »

1- Come What May
2- Gloomy Sunday
صدای پای امید -3
4- Brand New Day
5- Dying Day
BT: Morning Sun

اگر باکس موسیقی کنار صفحه رو نمی‌بینید از لینک http://www.box.net/fancies بهش دسترسی پیدا کنید.

1. سال 2001، از یک نظر، سال خوبی برای سینمای جهان و آمریکا بود. چرا که یک اثر موزیکال هنرمندانه به نام مولن‌روژ به روی پرده‌ی سینماها رفت. نیکول کیدمن و ایوان مک‌گرگور با بازی در فیلم خوش‌ساخت باز لورمن، یکی از نقاط روشن کارنامه بازیگری خودشون رو رقم زدند. در واقع این فیلم بود که ایوان مک‌گرگور رو به شهرت رسوند. شاید جدای از بازی هوشمندانه‌ی او تو این فیلم، صداش هم خیلی به کمکش اومده باشه. از اون جنس صداهایی که کمتر می‌شه از خواننده‌های امروزی شنید. بسیار باز و پخته که اوج و فرودهای هر آهنگ رو به خوبی می‌تونه اجرا کنه. نیکول کیدمن هم که تجربه‌ی خوانندگی رو در یک آهنگ به همراه رابی ویلیامز داره، در این فیلم چندین ترانه در سبک‌های مختلف رو اجرا می‌‌کنه. می‌تونم بگم که صدای دلنشینی داره، اما آنچنان هم زیبا نیست.    مولن‌روژ، چندین ترانه فوق‌االعاده شنیدنی داشت که همه، بازسازی ترانه‌های معروف آدم‌های معروف‌تری مثل التون جان بودند. از بین این چند ترانه، یکی موفق شد جایزه بهترین موسیقی مراسم گلدن‌گلاب رو دریافت کنه که من برای شما در باکس موسیقی قرار داده‌م. هماهنگی دو بازیگری که اسمشون رو بردم در این آهنگ، به نوعی خارق‌العاده‌ست!

2. آهنگ بعدی مربوط به فیلم آلمانی- مجارستانی Gloomy Sunday
سال 1999 و به خوانندگی Heather Nova ست.  این آهنگ بر اساس یک آهنگ بسیار معروف مجارستانی ساخته شده. یکی از عجیب‌ترین آثار کلاسیک دوره مدرن اروپا، به آهنگ خودکشی مجار شهرت داره. دلیلش هم، تعدد خودکشی‌هایی بوده که همگی بعد از گوش‌دادن به این آهنگ اتفاق افتاده‌اند. معروف‌ترین این خودکشی‌ها، مربوط به Rezső Seress، اهنگساز اونه که سی سال بعد از ساختنش اتفاق افتاد. ترجمه‌ی انگلیسی ترانه‌ی مجار گویای علت این خود‌کشی‌ها هست.
اما از تاریخ که بگذریم و به فیلم Gloomy Sunday اگر برسیم، باید اعتراف کنیم که اثر تکان‌دهنده‌ای رو ساخته‌اند. داستان آهنگسازی که در ابتدای جنگ جهانی، آهنگی برای معشوقش می‌سازه که به نشانه‌ای از مقاومت در برابر نازی‌ها تبدیل می‌شه. هیتر نووا،‌ خواننده‌ی تیتراژ پایانی این فیلمه که اون رو با ترانه‌ای متفاوت اما جذاب، روی تم اصلی آهنگ، اجرا کرده. متن این ترانه و ترجمه‌ی نسبتاً جذاب سایت‌ هم‌اواز رو می‌تونید از این لینک ببینید.

3.
صدای پای امید، ترانه‌ای Single از گروه آریان، تو یکی از پست‌های این ماه، مختصری راجع بهش صحبت کرده‌م. تم تکراری، ساز‌های تکراری، حتی موزیک‌ویدیوی تکراری! تابحال کمترین تعداد دانلود رو داشته که احتمالاً از حسی مشابه چیزی که من احساس می‌کنم نشات می‌گیره. البته کارهای تازه‌ی این گروه،‌ همیشه تا مدتی جذابیت خودشون رو حفظ می‌کنند. اما این‌یکی یه نکته‌ی ریز توش هست که یک بیت خیلی سبز توش جا داده‌ند!:

اما ما میتونیم بازم برگردونیم/ صدای پای امید و تو کوچه غم/ آره من و تو میدونیم که همیشه میتونیم/ دستامونو اگه بدیم به دستای هم. یک Try بهش بدید…پریویو رو برای همین گذاشته‌م!

کار قشنگی از آب در اومده… از رو کاورش قضاوت نکنید!

4.
معذرت می‌خوام! روم به دیوار! بازم ساوندتراک انتخاب کرده‌م!  قبلاً درباره سریال Lie to Me صحبت کرده‌م. گو اینکه دوستان گویا نشنیده‌بودند، اصلاً تحویل نگرفتتند! اما چیزی که به شدت کیفیت این سریال رو نشون می‌ده، آهنگی جذاب و انرژیک تیترا‍‍ژ ابتدایی این اثره. Brand New Day، اثر خواننده‌ای جوان و خوش‌صداست به نام رایان استار (Ryan Star) که در مدت کوتاهی بعد از شروع پخش سریال، به شدت معروف شد. این اثر در سبک راک اجرا شده و ترانه‌ی شنیدنی‌ای داره:

Dream
Send me a sign
Turn back the clock
Give me some time
I need to break out
And make a new name
Let’s open our eyes
To the brand new day
It’s a brand new day

5. Brandi Carlile خواننده خوش‌آتیه آمریکایی که به لطف استفاده از آهنگ‌هاش (بخصوص، ترانه‌ ی Story) در مجموعه تلویزیونی Grey Anatomy معروف شد، ماه پیش آلبوم سوم خودش رو به بازار فرستاد. این آلبوم که قطعاً بهترین آلبوم بین آثار این خواننده‌ی بیست و هشت‌ساله محسوب می‌شه ، پختگی او رو در موسیقی به وضوح نشون میده.

صدای دلنشین Brandi در کنار توانایی‌های او در نوازندگی گیتار، خیلی‌ها رو شیفته‌ی آهنگ‌های او کرده. طرفداران موسیقی Indie / Rock می‌تونند از بابت اینکه به یکی از کامل‌ترین آلبوم‌های سال گوش می‌دن مطمئن باشند، می‌تونند از دوسه قطعه‌ی بسیار ماندگار مثل قطعه‌ی آغازین آلبوم Looking Out در کنار قطعه‌ی Caroline که التون جان هم به عنوان خواننده‌ی مهمان در اون همکاری کرده، و همینطور Dying Day که برای دانلود قرار داده‌م، لذت ببرند. این قطعه، ترانه‌ی عاشقانه زیباییه که با ملودی شنیدنی‌ای همراه شده که گرچه کمی به آثار راک دهه هشتاد شباهت داره اما ارزشمند و غیرقابل صرف‌نظره .

+ لینک سایت آمازون برای آلبوم Give up the Ghost

Bonus Track: اصولاً معرفی یشتر از 5 قطعه در ماه، کار جالبی نیست! اما ‌چون از آخرین‌باری که آهنگی برای دانلود گذاشتم، زمان زیادی می‌گذشت، Morning Sun، قطعه‌ی آغازین از آلبوم جدید Robbie Williams به نام Reality Killed the video star رو هم به باکس اضافه کردم که به نظرم یکی از قطعات زیبای این البوم به حساب میاد. آلبومی که به‌طورکلی، نظر منتقدان رو به خودش جلب و طرفدارانش هم که بسیار راضی کرده. قبلاً راجع رابی ویلیامز به‌طور مفصل نوشته‌م. می‌تونید اون نوشته رو از اینجا بخونید. اشتباه نکنم، سومین پستی بود که تو این وبلاگ گذاشتم!

+ لینک سایت آمازون برای آلبوم Reality Killed the video star

امیدوارم برای ماه بعدی، قطعه کم نیارم!)

جعبه موسیقی کافه توهم را از فید دنبال کنید.

کافه‌توهم را از طریق فید دنبال کنید

13 آبان

نشستم تو ناهارخوری دانشگاه. همه غذاهاشون رو خورد‌ه‌ند و تقریباً بیشتر صندلیها خالیه. آرامش اسفناکی تو محیط حاکمه. انگار نه انگار که اونور دنیا، جایی که طبق آمار فیدبرنر نزدیک نود درصد خواننده‌های ابن وبلاگ از اونجا میان، مردم سبز ریخته‌ند بیرون و برای اینکه صداشون رو برسونند به همه دنیا، دارن از جون مایه میذارند. همون مردمی که هم تا همین چند ماه پیش یکی دوبار خودم رو قاطی مخلوط خشم و هیجانشون کرده بودم. چند دقیقه دیگه BBC فارسی شروع میشه و منتظرم که مفصل ببینم و بشنوم که ما اینجا چه کارها که نتونستیم بکنیم و شماها اونجا چه‌ بزرگی‌ها کردید…

پس‌نوشت: گو این آریانی‌ها خیلی تکراری و یکنواخت کار میکنند، اما شعر این آهنگ جدیدشون که ظاهراً برای وضعیت کودکان گرسنه دنیاست و کاری برای یونیسف، بدجوری میخوره به وضعیت الان جامعه ما:

      اما ما میتونیم بازم برگردونیم                    صدای پای امید و تو کوچه غم

آره من و تو میدونیم که همیشه میتونیم           دستامونو اگه بدیم به دستای هم

» معرفی آلبوم‌های جدید

1.

تقریباً یکسال پیش بود که یکی از همکاران رو در حال شنیدن آهنگ ملایمی تو مایه‌های جاز شنیدم. باهاش که صحبت کردم اعتراف کرد که یکی از طرفداران موسیقی دهه‌های 50 و 60 و صداهایی مثل فرانک سیناترا و اریک کلاپتون و… است. ازش درباره Michael Buble پرسیدم و اینکه آیا اون رو میشناسه یا نه که با جواب منفی‎ش روبرو شدم. دو سه ساعت بعد از اینکه دو تا از معروف‌ترین آهنگ‌هاش رو دانلود کردم و دادم همکارجان گوش کنند، رفتم که ازش نظرش رو بپرسم. اما قبل از اینکه حرفی بزنم، برگشت بهم گفت توهّم‌جان! عجب کاری کردی این رو به من معرفی کردی! صداش آدم رو دیوانه میکنه! اصلاً از اون موقع تاحالا گذاشتم رو تکرار، تموم که میشه دوباره میره از اول شروع کنه به خوندن. سیر نمیشم…. بهش گفتم که براش آلبوم Call me Irresponsible رو میارم و سریع از اتاق زدم بیرون تا مجبور نشم تا آخر ساعت کاری‌م به تحسین‌ و تشکرهای همکارجان گوش بدم! فکر هم نمیکنم که نیازی به توضیح باشه که قیافه‌ی ایشون بعد از اینکه تمام آلبوم رو گوش داده بود چطوری شده بود! و این شد که یکی رو با Michael Buble (مایکل بوبله) آشنا کردیم به صورت اساسی!

اما Call Me Irresponsible تنها آلبوم این خواننده‌ی سی‌وچهارساله‌ی کانادایی نیست. قبل از اون و در سال 2003 اولین آلبوم او به نام It’s Time به بازار اومد و تونست در سه کشور کانادا، انگلستان و استرالیا، وارد جدول پرفروش‌ها بشه.

معروفترین Single مایکل بعد از این آلبوم به نام Sway رو شاید در یکی از سکانس‎های فیلم Shall We Dance به خاطر داشته بیارید. (گو اینکه ترانه Sway از گروه PussyCat Dolls در اون فیلم خیلی بیشتر استفاده شد)

اما چیزی که باعث شد این پست رو بنویسم، انتشار جدیدترین آلبوم Michael Buble به نام Crazy Love ه که تنها سه روز بعد از به بازار اومدنش در نهم اکتبر، به صدر پرفروشترین آلبوم‌های موسیقی در آمریکا رفته. گرچه فقط دو قطعه از این البوم، جدید هستند و بقیه، بازسازی آثار قدیمی موسیقی جز، اما استعداد و مهارت مایکل بوبله در بازخوانی اونها رو، شاید مهمترین عامل موفقیت او در این آلبوم بشه دونست.

قدرت تاثیرگذاری قطعات، بیشتر روی ترانه‌های عاشقانه‌ایه که در تک تک این قطعات استفاده شده. بنابراین حتی اگر طرفدار این سبک از موسیقی هم نیستید، از شنیدن این آلبوم پشیمون نخواهید شد.

از اینجا میتونید تمام قطعات آلبوم رو دانلود کنید.

 

***

2.

آلبوم جدید Sting خواننده انگلیسی به نام If on a Winter’s Night هم دیروز بطور رسمی منتشر شد. نام این آلبوم بر مبنای نوول 1979 به نام If On A Winter’s Night A Traveller  نوشته‌ی Italo Calvino  انتخاب شده. تمام قطعات این البوم به غیر از دوتا از اونا، بازسازی ترانه‎های قدیمی انگلیسی هستند که استینگ در وصف فصل زمستان انتخاب و بازخوانی کرده. عمر یکی دو قطعه از این قطعات به قرن 14 میلادی برمیگرده و تا حدی  میشه موسیقی باروک رو تو اونا تشخیص داد!

میشه گفت که از نظر موسیقی، آهنگ‌های این البوم ، آثار قابل ملاحظه‌ای هستند، اما مشکل با خوندن خود استینگه! شخصاً فکر میکنم در این آلبوم با Sting متقاوتی روبرو هستیم . صدای بم و ناآشنایی که او در قطعات این آلبوم از خودش درآورده، برای کسی که نمیدونه که استینگ در حال خوندنشه کاملاً غافلگیرکننده ست. حالا اینکه بعد از اینکه دوره غافلگیری‌تون گذشت، چه احساسی راجع به کل آلبوم داشته باشید، با بغل‎دستی‎تون قطعاً احساس متفاوت خواهد بود!

تنها دو قطعه ی “لالایی برای کودک ناآرام” و “سگ‌های زمستانی” آثاری هستند که توسط استینگ نوشته و ساخته شده‌ند که از آلبوم‌های قبلی برداشته شده و برای این آلبوم بازخوانی شده‌ند.

» Hounds of the Winter on YouTube

» Lullaby for an anxious child on YouTube

هنوز لینکی پیدا نکرده‌م که این آلبوم رو برای دانلود گذاشته باشه،  ولی شما میتونید از روی تورنت (اینجا)، دریافتش کنید.

 

  کافه‌توهم را از فید دنبال کنید

معرفی آهنگ؛ آبان 88

از وقتی که این باکس موسیقی رو گذاشته‌ام تو این ستون کناری، خیلی حوصله نمیکنم پستهای معرفی آهنگ یا موسیقی رو هم با همون شدت گذشته ادامه بدم! ولی بهرحال از اونجایی که خیلیها اینجا رو به خاطر بخش موسیقی‌ش میخونند و بخش بزرگی از این خوانندگان گرامی هم علاقه‌ای به این که هی بیایند و ببینند آهنگ جدید چی گذاشتیم، ندارند، نمیتونم به کل در بخش موسیقی رو تخته کنیم برود! بنابراین تصمیم گرفتم، مروری داشته باشم به همین آهنگهایی که تو این یک ماهه تو باکس گذاشتم که اونهایی که آهنگها رو شنیده‌ند، اطلاعات بیشتری راجع بهشون کسب کنند و اونهایی که نشنیده‌ند، بعد از خوندن مطالب زیر، سریعاً دست به کار بشوند!

• اگر با دیدن جعبه موسیقی ستون کناری مشکل دارید، از لینک http://www.box.net/fancies میتونید به آهنگ‌ها دسترسی پیدا کنید.
• از این لینک هم میتونید مشترک جعبه موسیقی بشید.

1.

راستش خودم به اینکه جعبه موسیقی مذکور رو با یه آهنگ فوق‌العاده افتتاح کرده‌م، کلی به خودم افتخار میکنم ! Never Be the Same Again نام آهنگی از آلبوم آخر  Darren Hayes به نام We are Smug (“خودشیفته‌ها”) ست که به صورت رایگان روی اینترنت قرار داده شده. یک آلبوم نیمه رسمی که با همکاری مشترک رابرت کانلی، همکار قدیمی دارن هیز در گروه سویج گاردن ساخته شده و اثری به شدت الکترونیک به حساب میاد. احتمالاً خیلی‌ها با شنیدن کل آلبوم، آهی از سر افسوس بکشند و بگویند پیف! مخصوصاً در مورد بعضی از قطعات که خوب، خیلی بزرگسال هستند! اما بین تمام این قطعات، Never Be the Same Again اثریست کاملاً متمایز که نظر تقریباً همه طرفدارانش رو به خودش جلب کرده. اگر Darkness، اولین قطعه از آلبوم دوم Darren Hayes رو شنیده باشید (اینجا رو ببینید)، میتونید کاملاً متوجه شباهت‌های دو آهنگ بشید بدون اینکه یکی رو کپی‌ای از دیگری بدونید.

تا این ساعتی که دارم مطلب مینویسم که 40 166 نفر این آهنگ رو از جعبه‌موسیقی دانلود کرده‌اند.

2.

Imogen Heap از اون دسته خواننده‌هاییه که مدت‌هاست داره کار موسیقی میکنه، ولی به تازگی وارد جرگه خوانندگان پرطرفدار شده. میشه حدس زد که اگر خواننده‌ای انگلیسی بود، خیلی زود به چهره‌ای شناخته شده تبدیل میشد. سبک خیلی خاص ایموگن ایمیجن، که تلفیقی از موسیقی الکترونیک با سبک فیوژن به حساب میاد، به همراه صدای آرام‌بخش و متفاوت او، آثارش رو کاملاً از دیگرانی که در سبک مشابه فعالیت میکنند متمایز کرده. آهنگ Canvas که از آلبوم آخر Imogen Heap به نام Elipse انتخاب کرده‌م، شاید یکی از مهمترین قطعاتی باشه که سبک متفاوت این خواننده رو به شنوندگان معرفی میکنه. آهنگی که با ریتمی آشنا به گوش شرق‌نشین‌ها شروع میشه و بعد از چند لحظه ظاهراً به روتین غربی‌ها برمیگرده، اما وقتی خواننده شروع به خوندن میکنه، باز هم با چیز غریبی روبرو میشیم که برای همه تازگی داره. مهمترین ویژگی این آهنگ، اینه که سرضرب ملودی روی ترانه‌، هیچ اصراری برای همزمان شدن با ابتدای جمله‌های اون نداره و به علاوه بر این، یک لایه از ریتم ترکیبی هم زیر ریتم ساده‌ی ملودی، ناهمگونی موسیقایی به شدت جذابی رو ایجاد کرده که با هیچ اثر دیگه‌ای قابل مقایسه نیست.
موزیک ویدیوی این آهنگ هم، اثریست سیاه و سفید که فیلمبرداری خیره‌کننده‌ای رو به نمایش میذاره. خود خواننده البته تو این ویدیو دیده نمیشه.

Canvas – Imogen Heap

40 119 نفر این آهنگ رو تابحال دانلود کرده‌اند! امیدوارم توضیحات فوق، یا موزیک‌ویدیوی اون، اونایی رو که هنوز متقاعد به داشتن این ترانه یا کل آلبوم(های) Imogen Heap نشده‌ند، به اینکار راضی کنه!

3.

فکر نمیکنم فیلم سنتوری، نیازی به معرفی داشته باشه. اثری که در جشنواره فیلم فجر دوسال پیش، دو روز مونده به پایان جشنواره اکران شد و تمام جوایز رو هم برد! بعد هم که نوبت اکرانش که رسید، دو ساعت مونده به اکران، پروانه نمایشش رو لغو کردند! موسیقی این فیلم هم از اون حاشیه‌های بزرگ روزگار بود و ماجراهای خواننده‌ی غیرمجاز اون زمان و مجاز یک سال بعد و… . اما کل اون فیلم و حاشیه‌ها و بازی‌ها و موضوعش یک طرف، موسیقی کلاسیک تلفیقی میانه‌های فیلم که در غافلگیری محض تماشاگران اجرا شد یکطرف دیگه! فقط ایده‌ی این که یکی از  سونات‌های معروف موتزارت (Sontat No.15 I- Allegro) با پیانو و سنتور اجرا بشود، برای خودش کلی جای تحسین و تامل داره. اینکه تنظیم این کار چطور انجام بگیره بحث دیگریست البته.

در مورد بخش دوم نظری نمیدم چون ممکنه به اساتید فن بربخوره که کسی بخواد راجع به چیزی که نمیدونه نظر بده! ولی فکر میکنم میتونست خیلی بهتر از اینی که الان هست دربیاد. گو اینکه همین هم کلی لذتبخش دراومده. همراهی صدای سنتور با پیانو، تلفیق فوق‌العاده‌ای رو بوجود آورده و حتی میشه گفت انرژی مضاعفی رو به یه قطعه آلگرو بخشیده.

122 نفر این آهنگ رو تابحال دانلود کرده‌اند.

4.

آلبوم “تو” سومین آلبوم مستقل شهرزاد سپانلو، دو سه ماهی هست که به بازار اومده. البته فقط iTunes! شهرزاد، خواننده‌ایه که به طور کلی حسابش از بقیه خواننده‌های بزرگ و کوچیک خارج از کشور جداست. ترانه‌هایی که در آثار دختر محمدعلی سپانلو استفاده میشن، بعضاً اجتماعی هستند و سنگینی خاصی به این آثار میدن. آلبوم “تو” تلفیقی از ترانه‌های فارسی، انگلیسی و فرانسویه که توسط شهرزاد در سبکی متفاوت اجرا شده‌ند. Jazz / Blues سبک غالب این آثاره که بیشترشون هم اشعار ساده‌ای دارند. اما بین ترانه‌های ایرانی، “فردا”، یکی از اون کارهاییه که تو موسیقی ایران کم میشنویم. والسی شنیدنی که با استفاده‌ی خیلی جزئی از سنتور در ابتدا و در متنش، حال و هوایی کاملاً ایرانی به خودش گرفته.  صدای گرم  شهرزاد هم به خوبی به جذابیت اثر کمک کرده.

133 نفر این آهنگ رو تابحال دانلود کرده‌اند.

5.

آخرین آهنگ این ماه، اثریست شولوغ! از Helena Paparaziou که خواننده‌ایست یونانی که با ترانه‌ی My Number One در مسابقات یوروویژن سال 2005 به عنوان نخست رسید.

در گروه ترانه‌های رومانتیک تینیجری، ترانه‌ی My Number One کار جالبی از اب در اومده. یک چیزی تو مایه‌های همین کار آرش و آیسل که امسال در همین مسابقات سوم شد!…کمی بهتر! محض تنوع  میشه صد دفعه در روز بهش گوش بدین!

129 نفر این آهنگ رو تابحال دانلود کرده‌اند.

… و کلاً نظر دادن هم فراموش نکنید!

کافه‌توهم را از طریق فید دنبال کنید